Hong Kong en Shanghai!

Een heel laat bericht, maar toch nog uit Shanghai!
We hadden vanaf Sanya weer vertraging, maar deze keer vonden we het minder erg. We zaten namelijk op het mooiste vliegveld, die we ooit hadden gezien. Je kon gewoon in een binnentuin op strandstoelen in het zonnetje onder de palmbomen, op het vliegtuig wachten. Doordat we vertraging hadden, waren we tegen 12en pas in HONG KONG centrum aangekomen. Toen we uit de bus stapten moesten we ons hostel weten te vinden. We werden al meteen door alle Indiers die er stond aangesproken, of we naar een hostel zochten. Het was verschrikkelijk, ze kwamen overal vandaan. Ik kon me mond natuurlijk niet houden en had het al vrij snel met een man aan de stok. Gelukkig had Mieke zich goed voorbereid en hadden we nog redelijk snel het gebouw gevonden waar we moesten zijn.
Het was een hall met allemaal kleine nep-winkeltjes vol met buitenlanders, die je vanalles aanprobeerde te smeren. Omdat wij met bagage liepen wilden ook iedereen heel vriendelijk helpen. Gelukkig zijn we niet op ons achterhoofd gevallen, want het was erg lastig om de mensen weg te krijgen en je niet te late oplichten. Er waren namelijk 10-tallen hostels in dat gebouw. Alles leek op elkaar en iedereen beweerde dat we bij hen een reservering hadden.
Uiteindelijk de lift gevonden die we moesten nemen. We kwamen bij de goede receptie aan. Er was een kleine balie en drie witte plastive tuinstoelen waar een stoere neger op hing. Mieke vroeg maar voor de zekerheid of hij daar toch echt werkte en tot onze verbazing was dat zo. We wisten echt niet waar we terecht kwamen, beneden krieoelden het van de Indiers die je niet met rust laten en boven hing er een gangster een beetje in de receptie rond. Was ook nog eens onze boeking niet goed gegaan en hadden ze geen kamer meer. We werde naar beneden gebracht naar een ander hostel, waar we dan een nacht konden blijven. Die kamer was verschrikkelijk! Hij was letterlijk 6 m2 inclusief badkamer! De bedden waren zo kort dat we niet recht konden liggen. Maar mijn droom was wek uitgekomen ik kon zitten op de wc onder de douche, alleen wil je van je lang zal ze leven niet op die vieze wc zitten. Mieke kon er nog om lachen, ik was zo moe van het reizen dat ik wel kon huilen om dit alles bij elkaar. Er liep nog een kakkerlak over de ventilator boven me bed, maar was te moe om er iets aan te doen. We wilden een fles water kopen, maar dat was niet nodig die kregen we gratis. Heel aardig dachten we, maar op het moment dat ik de fles open deed had ik het al meteen door. Het was gewoon een oude fles die ze hadden gevuld met kraanwater. We zijn maar uitgedroogd gaan slapen, want nog een keer in het donker beneden door die hal heen, vonden we geen optie.
De volgende dag uitgecheckt in het oude hostelletje en ingecheckt in het hostel waar we eigemlijk hadden geboekt. Hier waren de kamers gelukkig heel erg schoon en de bedden ietje groter. De gangstertjes bleken hele harde werkers te zijn die daar 24 uur per dag waren, dus we hadden het de jongen vergeven dat hij 's avonds zo aan het hangen was.
We zijn maar gaan troostshoppen, we zijn naar 'het' shopping gebied gegaan. Maar dat viel vies tegen, wel op elke hoek een converse, dus Pimiek was los. Maar verder kon je het nou niet echt winkels noemen. De Lady's Market bleek geen Mall te zijn maar een souvenirsmarkt. Gelukkig vonden we een H&M die uitverkoop had, serieus alles 50 tot 70% korting op kleding die in Nederland net zijn uitgebracht! Dat is eens wat anders dan de miezerige 20% op de aller oudste meuk. Met volle tassen en een volle buik zijn we teruggegaan naar het hostel. Ons lekkere schone kamer:)
De vliegjes in de kamer waren alleen wel storend, in ieder geval ik we namen aan dat het vliegjes waren. Toen ik eens goed keek, zag ik dat het een mini kakkerlak was! Er vlogen tientallen kakkerlakken rond! Meteen naar buitengerend om een spray te halen, maar de kakkerlakken waren nog zo licht dat ze door de kracht van de spray wegwaaiden en dus maar niet dood gingen. De volgende dag zou de jongen de hele kamer sprayen. Nu moesten we maar helemaal ingewikkeld onder onze dekens de nacht zien te overleven zonder kakkerlakken binnen te krijgen. Als je weet dat ze echt zijn, voel je natuurlijk voordurend overal beestjes over je heen lopen.. Na een zware nacht alle spullen in de koffer gedaan, zodat de jongen niet onze spullen ondersprayde met het chemisch spul.
We zijn maar weer gaan troostshoppen en hadden nou een Esprit outlet gevonden. Normaal ben ik er niet zo van, maar de jumpers zijn altijd wel leuk en goede kwaliteit. Nou daar zijn we toch een potje goed geslaagd. Toen ook nog een H&M met uitverkoop, dus we waren weer voldaan.
Eenmaal terug in het hostel, was onze kamer lekker kakkerlak-vrij en konden we eindelijk lekker uitrusten zonder constant om ons heen te kijken.
De volgende dag zijn we naar Disneyland-Hong Kong geweest. Pimiek was/is in de zevende hemel. Ik ben niet vand e Disney, maar vond het toch wel erg leuk. Het park was net 3 jaar open, echt alles was nog als nieuw.
We zijn bijna overal ingeweest, ben zelfs 4x met Pimiek meegeweest in de SpaceMountain geweest. Zonder ziek te worden! Maarja Mieke wist niet van ophouden en door ons laatste ritje in de SpaceMountain hebben we de parade gemist. Het vuurwerk hebben we wel nog meegekregen. Uitgeput van het geslenteer de hele dag en te reageren op het enthousaisme van Mieke hebben we iets heel ergs gedaan.. Stel je maar voor; het toppunt va luiheid.. Ja.. Echt.. We hebben McDonalds laten bezorgen en in ed opgegeten. Haha
De volgende dag zijn we 's avonds naar Victoria Peak geweest, dat is het uitzichtpunt over de hele stad. Eerst met de pond over de rivier naar het mooie gedeelte van Hong Kong. Ons hostel was namelijk in Howloon, dat is het enige betaalbare deel van Hong Kong.
Daarna met een treintje naar boven gegaan. Deze ging echt onwijs stijl, heen viel het ons al op maar toen werden we door het evenwicht gewoon in de rugleunig geduwd. Terug stond Mieke, toen zagen we pas echt hoe stijl het was, hij ging nog net niet recht naar beneden. Het uitzicht was echt super gaaf, leek net of je in de canvas-schilderijen van Ikea stond.;) Hele mooie foto's gemaakt natuurlijk en onze ogen uitgekeken.
De volgende ochtend gingen we uitchecken. Ik heb mijn hele koffer leeggehaald om te checken of ik toch geen kakkerlak in me koffer meenam. Ik had bijn alles gecheckd en verwachte al geen beest meer. Maar je raadt het al, in het laatste vak liep een dikke vette kakkerlak door mijn tas. Omdat ik het niet meer verwachte schrok ik zo erg, dat ik het hele hostel bij elkar gegild heb. De held.. Heb de koffer meteen gepakt en op de gang gegooid. Meteen kwam een van de jongens al aanlopen. Die wist al meteen wat er aan de hand was, want de afgelopen dagen kwam het regelmatig voor dat ik inene de gang op kwam rennen om de spray te pakken, of uit het niet een kledingstuk de kamer uit gooide. Hij ging meteen de koffer checken, hij kon alleen niks vinden. Ik heb hem echt duidelijk gemaakt dfat ik geen kakkerlakken door mijn koffer zag lopen, maar dat hij er toch echt was! Hij geloofde me.. Teminste dat zei hij. Hij gaf het zoeken op, maar ik niet. Na 10 minuten had ik hem gevonden, hij had zicht goed verstopt tijdens mijn gegil. Nu waren de jongens er van overtuigd dat ik de kakkerlakken hun hostel had binnengebracht. Moest ik me ook nog eens gaan verantwoorden. De grote kwamen misschien wel uit mijn tas, uit het hostel de eerste nacht, de kleintjes kwamen toch echt uit de luchtfilter in de badkamer.
Eindelijk uitgecheckd en kakkerlakvrij zijn we met de energie in onze linker kleine teen. Sloffend naar de grootste boeddha in de middle-of-no-where. We gingen met een kabelbaan de bergen in, dat was me toch een potje mooi. We aan de ene kant moedeloos van het uitzicht, aan de ene kant konden we namelijk het vliegveld zien waar we 4 uur later moesten zijn en we moesten eerst nog helemaal terug naar het hostel onze koffers halen. Maar aan de andere kant werden we weer wat blijer, want het uitzicht was verder echt bizar gaaf. We keken uit over bergen, de zee met allemaal kleine onbewoonde eilandjes en op een gegeven moment konden we ook nog de grote boeddha op de berg zien.
Ik werd echt blij toen we boveop het platform stonden naast de grote budha midden tussen de bergen, kijkend over de eilandjes. De boeddha was echt heel erg mooi, hoop ook echt dat er zon leuke foto tussen zit, dat ik hem kan uitvergroten.:)
Na de Budha snel de koffers gehaald en naar de bus gerend naar het vliegveld toe. Hier werd Pimiek weer extra blij, ze heeft goedkope overheerlijke eend gegeten. Ik dacht twister fries te hebben besteld, maar had union rings gekregen. Wat is dat vies zeg!
Het vliegveld was verder uitgestorven, we zagen gewoon niet een andere reiziger toen we door de douane gingen en paspoort controle. Heel raar om op zon groot vliegveld de enige passagier te zijn. Bij de metro naar het vliegtuig toe, werd Mieke ge-enqueted. We hebben zo gelachen, die vrouw praatte zo snel Engels, dat het gewoon niet verstaanbaar was. Echt ongelovelijk snel.
De vlucht was zo voorbij en we waren aangekomen in SHANGHAI. In Hong Kong hadden we een hostel geboekt in Shanghai. Maar Mieke werd steeds lastig gevallen met berichten van het hostel, hoelaat we nou precies aankwamen. Ze wilden de kamer na middrnacht vrijgeven, terwijl we al met cc hadden betaald! Echt belachelijk, maar we konden er vrij weinig nog aan veranderen we hebben het nog tot 01:00 kunnen rekken.
We hadden natuurlijk weer vertraging gehad, dus we moesten haasten om 01:00 nog te halen. Toen we beneden aankwamen bij de bussen werden we al meteen aangesproken door een taxichauffeur dat de bussen niet meer reden. We zijn wel zo wijs dat we niks van Chinezen aannemen, maar het bleek deze keer toch waar te zijn. Deze ontzettend aardige taxichauffeur was wel bereid om ons zonder meter voor het dubbele bedrag dan de meter weg te brengen. Ik was natuurlijk meteen weer pissig dat we weer een taxichauffeur moesten gaan zoeken, die wel op de meter wilde rijden en niet ons probeerde op te lichten. Dat is heel moeilijk, want ze spreken allemaal geen woord Engels en spelen allemaal samen. Het adres van het hostel begrijpen ze ook nooit, omdat ze letters niet kunnen lezen, alleen Chineze tekens. Uiteindelijk een taxichauffeur gevonden die op de meter ging rijden en die heeft het hostel gebeld voor een routebeschrijving. Om 01:01 kwamen we aan in het hostel, je raad het al... Nee grapje de kamer was er nog;) Haha
Het is een kamertje van 6 m2 zonder badkamer maar wel met spuug op de muren. Dus we hebben niks te klagen.
We zijn lekker gaan slapen en de volgende dag gaan winkelen. Na heel veel handen en voeten werk hebben we bij de receptie informatie over treinen vliegtuigen en shoppen gekregen. Het vliegtuig hebben we zlef maar geboekt, want het was goedkoper van via hen en goedkoper dan een nachttrein. Voor het winkelen werden we naar het duurste shoppinggebied van Shanghai gestuurd. Toen ik aangaf dat ik normaal wil shoppen, dat we geen PC-types zijn. Werden we naar nepkleding-markten gestuurd. Toen ik aangaf dat we geen nepkleding wilden werden we weer naar het dure gedeelte gestuurd. Na een paar keer zo van het dure naar de nep-kleding gestuurd te zijn. Kwam er gelukkig een man bij de receptie die ons naar een heet goed shoppingcenter heeft gestuurd. Hier hebben wij ons de hele avond vermaakt. We gingen er pas laat heen aangezien we van alles moesten regelen.
Op de terugweg hebben we op het nippertje onze metro gehaald. Tenminste dat dachten we, we bleken in de haast de 3 in te zijn gesprongen in plaats van de 4. Toen ik daar achter kwam, reden de laatste metro's niet meer. Ze stoppen hier al om 23:00!
Op dus naar een taxi, nou het zelfde riedeltje als altijd. Na een tijdje toch een goede taxi gevonden. Die lekker een rondje heeft gereden, wat we heel fijn door hadden. Het heeft hem 30 eurocent opgeleverd, maar het gaat om het principe.
Vandaag weer gewinkeld, deze keer in de grootste winkelstraat van Shanghai; Nanjing road. Deze komt uit bij de Bund; het uitzichtpunt van Shanghai. Nou het shoppen was wel okee, maar het uitzicht was bagger dan bagger. Onderweg erheen werden ons steeds schapen (sheep) aangeboden, achteraf kwam ik er pas achter dat ze schip (ship) bedoelden. Na eventjes uitgelachen te zijn door Pimiek zijn we maar weer naar het mooie uitzicht gaan kijken. Met onze mooie schoenen in de modder van een entree van een van de prachtig vervallen gebouwen, kijkend naar alle drie de hoge kantoorgebouwen. We begrepen er niks van, het was geen gezicht, alleen de tv-toren was mooi. Verder was de straat waar we stonden, wat de plek is om het uitzicht te zien, zo slecht onderhouden. De gaten zaten in de weg, alle gebouwen waren leeg, verder stond de een na de ander Chinees schapen te verkopen en was het zo slecht verlicht dat als je in het duister taste steed tegen een "schapenhouder" aanliep. Goed genoeg over de schapen. Wij gaan lekker slapen, morgen vliegen we terug naar Beijing om de laatste dingen te bekijken en lekker bij te komen in een luxe hotel. Dat hebben we wel verdiend.;)